Χαίρε μ’ αυτά, του Δία γιέ και της Λητώς, Απόλλων,

όμως εγώ στη δόξα σου θα ψάλλω κι άλλους ύμνους.

Ο Ομηρικός Ύμνος στον Απόλλωνα είναι από τα πρωιμότερα σωζόμενα έργα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Χρονολογείται στον 7^ο π.Χ. αιώνα, είναι γραμμένος στο μέτρο και τη γλώσσα του έπους, και αποδόθηκε στον Όμηρο, χωρίς να είναι δικός του – αλλά δεν παύει γι’ αυτό ν’ ανήκει στη μεγάλη ποίηση της αρχαϊκής εποχής.  Αφηγείται πως γεννήθηκε ο Θεός, πως διάλεξε τους Δελφούς να ιδρύσει το ιερό του, και πως, μεταμορφωμένος σε δελφίνι, αιχμαλώτισε μακριά μέσα στη θάλασσα και οδήγησε στην Κρίσα ένα καράβι με Κρητικούς, για να τους έχει ιερείς στο μαντείο του.